Studeren in Okazaki
12 januari 2025
Terug in Okazaki januari 2025
In 2008 ging ik voor het eerst naar Japan om de taal te leren. Ik deed dat bij Yamasa in Okazaki en kwam terecht in een huisje in een rustige buurt van de stad. Over die periode en de verwondering die me bijna elke dag weer trof, schreef ik een boekje wat nu een soort blog zou zijn. Verwondering/Fushigi heet het. Ik weet niet meer hoe dat huisje toen heette. Nu, 17 jaar later studeer ik voor de 7e keer aan deze school waar buitenlanders Japans kunnen leren.
Mijn favoriete huisje was helaas niet beschikbaar omdat ik veel te laat had ingeschreven. Het originele plan was om dit keer eens in een ander jaargetijde te gaan, namelijk juli/augustus/september. Gelukkig ging ik in 2024 een weekje naar Japan en bezocht onder andere Okazaki. Ik blijf toch iets hebben met die stad. Het was augustus en het was bloedheet met dagen van rond de 44 graden. Toen besloot ik om toch maar weer de eerste drie maanden van het jaar te gaan.
Tot mijn verbazing was het huisje dat me dit keer was toebedeeld in hetzelfde blok als waar ik ooit in 2008 begon. En aan de keuken kon je dat ook wel zien. Die is nodig aan renovatie toe. Gelukkig begreep de school mijn verschillende opmerkingen en kreeg ik een nieuwe bureaustoel, een nieuwe boekenkast en komt er iemand om de lekkende kraan te repareren.
Er was al een nieuwe wasmachine geplaats, een nieuwe magnetron en een nieuwe doucheslang met toebehoren. Uiteindelijk kan ik hier wel mee leven.
Het door mij al thuis bestelde matras voor op de houten plank die je bed is, dekbed en kussen waren inmiddels via Amazon bezorgd, dus ondanks het tijdsverschil lag het lekker al was het niet steeds slapend.
De eerste paar dagen was ik vooral druk met zo goedkoop mogelijk inkopen doen. Er is een elektrisch kookplaatje, een fluitketel, pan en koekenpan en rijststomer. Verder niks. Je moet zelf zorgen voor bord, bestek, glas, kopje, beker tot aan kledinghangers, handdoeken, wasmiddel, wc-papier, etc. aan toe. En aangezien ik het liefst zelf kook is ook een basisvoorraad ingrediënten handig: olie, azijn, soja, miso, dashi, zout, peper, koffie, thee, water etc.
Woensdag was de introductie. Voor iedereen ligt een nieuwe studentenkaart klaar op een prachtig gevouwen kraanvogel en een map met 'rules and regulations'.
In totaal waren er 21 nieuwe studenten, waarvan een paar zoals ik terugkerenden. Het aantal nationaliteiten dat aan deze school studeert is op dit moment 30! Les wordt in het Japans gegeven en ook de voertaal buiten de klas is bij voorkeur Japans, maar je merkt dat vooral bij de meer exotische talen zoals Chinees, Taiwanees, Braziliaans, Sri Lankees, Indisch en Indonesisch buiten de klas door deze nationaliteiten de voorkeur aan hun eigen taal wordt gegeven. De westerse nationaliteiten gebruiken meer Japans en Engels als je er niet uitkomt.
Het is voor mij steeds weer een verrassing als ik de nieuwe studenten zie. De meesten wat stil en verlegen en soms een beetje zenuwachtig, sommigen bijzonder uitgedost, van piepjong tot op enige leeftijd. Dat is wat ik ook zo bijzonder vind aan deze school. Zelden maak ik mee dat er binnen een bepaalde gemeenschap zoveel uiteenlopende types rondlopen, met elkaar communiceren (of juist helemaal niet), leren, lachen, soms filosoferen, van elkaars eten proeven, zonder of zelden met een onvertogen woord. Er lopen veel bollebozen rond. Bijna afgestudeerden die vóór hun scriptie een uitstapje maken naar de Japanse taal omdat het hen zo lollig en interessant lijkt. Tegelijk ook studenten die hier alleen maar zijn om JLPT 4 (een minimaal benodigd niveau van een Japans staatsexamen) te halen om zo ergens in een fabriek een baan te kunnen vinden omdat dat in hun eigen land minder opportuun is. Voor een kantoorbaan moet je dan weer JLPT3 of JLPT2 halen. Als je wilt studeren moet je een nog hoger niveau halen (JLPT1) en minstens 2000 kanji kunnen lezen en gedeeltelijk schrijven.
Ik ben ingeschaald in klas B1-1 wat leren voor JLPT3 betekend, hoewel ik niet van plan ben dit examen te gaan afleggen. Ik zou aan het eind van deze 3 maanden 600 kanji minimaal moeten kunnen lezen, wat betekent dat ik elke dag 4 nieuwe kanji moet leren. Verder elke week ongeveer 25-30 nieuwe woorden. Lijkt me een stevige opgave, maar gelukkig is het voor mij niet van levensbelang.
Vanuit mijn nieuwe huis loop ik weer andere routes. Onder andere langs de basisschool, waar langs de weg een paar sinaasappelbomen staan met fruit dat daar dik rijp hangt te worden. Zou bij ons niet kunnen, denk ik. Dat was allang leeggehaald voor die sinaasappels te eten waren. Hier doe je dat niet. Is niet van jou, blijf je met je tengels af.
Ik zie nieuwe huizen. Meestal in Japans moderne stijl, grijs of beige en prefab. Soms met een echte muur van steentjes, soms met iets wat er alleen uitziet als steentjes. Onder andere een huis met een bord bij het hek waar wordt aangekondigd dat daar de ‘Divine Home and Universal Guide and School of Lights’ zou zijn gevestigd, wat aan het bord te zien lijkt te worden geleid door een kabouter.
Verder ontdekte ik een nieuw kunstmatig meertje, waarvan er hier in de buurt nog minstens een stuk of 4 zijn. Deze meertjes worden gebruikt om de waterstanden te reguleren. Vanmiddag zat daar een meneer helemaal dik ingepakt gewoon met zijn kont op de koude stenen waterkant te vissen. Het was 5 graden!
Het weekend heb ik al veel zitten studeren. Vind het nog lastig om te begrijpen wat er van ons wordt verwacht. We krijgen minder huiswerk. Tegelijk wordt er meer zelfstandige voorbereiding van de stof verwacht die in de les zal worden behandeld. Uiteindelijk ben ik veel te lang bezig en ga ik met een punthoofd naar bed. Wat niet is veranderd, is dat er elke dag wel een of andere test is en soms zelfs twee.
Het weekschema is op dit moment nog heel erg verwarrend. Heb er al vele malen mijn hoofd over gebogen. Begrijp nog steeds niet wat nou precies de bedoeling is. Wanneer welke onderdelen met een test worden overhoord en wanneer je wat voor wanneer moet voorbereiden.
Het wordt ongetwijfeld duidelijk als we wat langer bezig zijn.
Voor culinaire informatie en recepten zie:
Japan in je pan - met wat in Nederland kan
